ღ کولوچه های مامان ღ

اين ارمياي قشنگ من مجبوره وقت هايي که من ميخوام به كارهاي خونه رسيدگي كنم،                           يا توي روراكش دنبال من بياد و يا توي تختش بازي كنه. آخر سر هم كه خسته مي شه مياد ميله هاي تخت رو ميگيره و سر و صدا راه مي اندازه ( يا ببري مي شه و منو مي ترسونه و يا الكي مي خنده ) كه بيارمش بيرون.الهي قربونش برم .من هم كه دل رحم ، زود ميارمش بيرون و توي بغلم يك دستي بقيه كارهام رو انجام مي دم.         الهي مامان فداي اون پيشي شدن و لوس شدنش....

ارميا: واي خداي من آخه چقدر اين مامانم منو دوست داره. همش از من عكس مي اندازه. منم كه تا دوربين رو مي بينم خودمو لوس مي كنم و ژست ميگيرم. آخه از فلش زدن دوربين خوشم مياد.       مامان از ورزش كردنمم عكس بگير. ببين چقدر پامو بالا مي برم.   حالا پايين. مامان جان اين كارها رو كه مي كني دلم مي خواد يه لقمه چپت كنم. قربون اون چشماي نازت. خيلي دوست دارم خوردني من.     بگذار ببينم مي تونم اينو بكنم. آخه خرسي من يه چيزي چسبيده بهش.   ...

دو سه روزي مي شه كه كلوچه مامان ديگه دست از دنده عقب رفتن كشيده و يواش يواش مياد جلو.                    اگه خودم بشينم و تشويقش كنم تا بياد و بهم برسه كمي خودش رو لوس مي كنه و بعد از چند تلاش كوچك غر مي زنه تا خودم بغلش كنم .    ولي اگه يه خوراكي خوشمزه مخصوصا اگه ميوه باشه رو دور از اون بگذاريم با تلاش هر چه تمام و ذوق فراوون مياد و بهش مي رسه و چهار چنگولي حمله ور مي شه و برمي داره. بنابراين اين طوري ترغيبش مي كنيم تا تلاشش رو زياد كنهآخه ناگفته نمونه كه خيلي شكموهه .             ...

ارميا يه خرسك داره يه دوست كوچك داره تا خرسكشو مي بينه كنار او مي شينه مي گه خرسي چه نازي مياي بريم به بازي                   ارميا داره تلويزين نگاه مي كنه.     ...